شعر عاشقانه

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم

آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم

با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند

یاسم و باران که می بارد معطر می شوم

در لباس آبی از من بیشتر دل می بری

آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم

آنقدر ها مرد هستم تا بمانم پای تو

می توانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوم

میل - میل توست اما بی تو باور کن که من

در هجوم باد های سرد پرپر می شوم

سراب عاشقانه

ذهن را درگیر باعشقی خیالی کرد و رفت 

جمله های واضح دل را سوالی کرد و رفت 

چون رمیدن های آهو ناز کردن های او 

دشت چشمان مرا حالی به حالی کرد و رفت 

کهنه ای بودم برای دست های این و آن 

هرکسی مارا به نوعی دستمالی کرد و رفت 

ابرهم در بارشش قصد فداکاری نداشت 

عقده در دل داشت روی خاک خالی کردو رفت