دلم برات تنگ شده

 

دلم برای کسی تنگ است
که آفتاب صداقت را
به میهمانی گلهای باغ آورد
و گیسوان بلندش را
به باد ها می داد
و دست های سپیدش را به آب می بخشید
دلم برای کسی تنگ است
که چشم های قشنگی را
به عمق آبی دریای واژگون می دوخت
و شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند ...
کسی که بی من ماند
کسی که با من نیست
کسی ...  

 

من همیشه تنهام

فکر می کردم با پیدا کردن تو دوران تنهایی هام سر اومده

افسوس که ..... 

 

چه پریشانی لذت بخشی است دلتنگ تو بودن

من پشت روزهای دوری و فراق قطره قطره می چکم و به دوری ات عادت می کنم

بغض تنها همخانه این روزهای ما دوباره شکسته می شود

دلم در این گیر و دار بیشتر دل بسته می شود

شوق خواندن سطر سطر جای دستانت 

صبح و شنیدن آهنگ دوستت دارم

نیستی و من خوب می دانم این دل گرفته هر چقدر هم ببارد

نه خزان تنهایی ام می شود بهار

نه لوت سینه ام لاله زار

و نه یأس واژه های ذهنم یاس سپید

اما بغض می شوم ، ببارم ، شاید به کٌنج آسمان دلم پیدا شوی رنگین کمانم 

 

...

چشمان نگران من محکومند به اشک ریختن

تنها

به جرم دل بستن به کسی که