سلام ای کهنه عشق من

سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پابرجاست

سلام بر روی ماه تو ، عزیزه دل سلام از ماست

تو یه رویای کوتاهی ، دعای هر سحرگاهی

شدم خواب عشقت ، چون مرا اینگونه می خواهی

من آن خاموشه خاموشم که با شادی نمی جوشم

ندارم هیچ گناهی جز که از تو چشم نمی پوشم

تو در غم شکله آوازی ، شکوه اوج پروازی

نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمی بازی

مرا دیوانه می خواهی ، ز خود بیگانه می خواهی

مرا دل باخته چون مجنون ، ز من افسانه می خواهی

شدم بیگانه با هستی ، ز خود بی خودتر از مستی

نگاهم کن ... نگاهم کن ... شدم هر آنچه می خواستی ...

سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پابرجاست

سلام بر روی ماه تو ، عزیزه دل سلام از ماست

بکش دل را شهامت کن ، مرا از غصه راحت کن

شدم انگشت نمای خلق ، مرا تو درس عبرت کن

بکن حرف مرا باور ، نیابی از من عاشق تر

نمی ترسم من از اقرار گذشت آب از سرم دیگر ...  

قلب من کوچک بود ...عشق تو لیک بزرگ ..من ز اندازه قلبم بیرون ...عاشقت بودم و از عشق تو سرشار ولی...سالیان بسیار ...مانده ام عاشق تو ...تا که اندازه این عشق ترا ...در دلم جای دهم ...و هنوزم بامید...عاشقت خواهم بود ...گرچه تو رفتی و دل تنها شد ...گرچه این عشق بدون تو غمی بر ما شد  

من دل به زیبای ی، به خوب ی میسپارم؛دینم این است . من مهربانی را ستایش میکنم ؛آیینم این است .

من رنجها را با صبور ی میپذیرم؛ من زندگ ی را دوست دارم؛ انسان و باران و چمن را میستایم . انسان و باران و چمن را میسرایم ،،،در این گزرگه ... بگزار خود را گم کنم ......... بگ زار از این ره بگزرم با

دوست...با دوست....  

یک شب یک ستاره ی شانس از آسمون افتاد رو زمین / به من رسید و پرسید 1میلیون میخوا ی یا1دوست خوب؟ من گفتم 1میلیون چون تورو داشتم >>>>همتون دوستای گل منین!!