سلام ای کهنه عشق من

سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پابرجاست

سلام بر روی ماه تو ، عزیزه دل سلام از ماست

تو یه رویای کوتاهی ، دعای هر سحرگاهی

شدم خواب عشقت ، چون مرا اینگونه می خواهی

من آن خاموشه خاموشم که با شادی نمی جوشم

ندارم هیچ گناهی جز که از تو چشم نمی پوشم

تو در غم شکله آوازی ، شکوه اوج پروازی

نداری هیچ گناهی جز که بر من دل نمی بازی

مرا دیوانه می خواهی ، ز خود بیگانه می خواهی

مرا دل باخته چون مجنون ، ز من افسانه می خواهی

شدم بیگانه با هستی ، ز خود بی خودتر از مستی

نگاهم کن ... نگاهم کن ... شدم هر آنچه می خواستی ...

سلام ای کهنه عشق من که یاد تو چه پابرجاست

سلام بر روی ماه تو ، عزیزه دل سلام از ماست

بکش دل را شهامت کن ، مرا از غصه راحت کن

شدم انگشت نمای خلق ، مرا تو درس عبرت کن

بکن حرف مرا باور ، نیابی از من عاشق تر

نمی ترسم من از اقرار گذشت آب از سرم دیگر ...  

قلب من کوچک بود ...عشق تو لیک بزرگ ..من ز اندازه قلبم بیرون ...عاشقت بودم و از عشق تو سرشار ولی...سالیان بسیار ...مانده ام عاشق تو ...تا که اندازه این عشق ترا ...در دلم جای دهم ...و هنوزم بامید...عاشقت خواهم بود ...گرچه تو رفتی و دل تنها شد ...گرچه این عشق بدون تو غمی بر ما شد  

من دل به زیبای ی، به خوب ی میسپارم؛دینم این است . من مهربانی را ستایش میکنم ؛آیینم این است .

من رنجها را با صبور ی میپذیرم؛ من زندگ ی را دوست دارم؛ انسان و باران و چمن را میستایم . انسان و باران و چمن را میسرایم ،،،در این گزرگه ... بگزار خود را گم کنم ......... بگ زار از این ره بگزرم با

دوست...با دوست....  

یک شب یک ستاره ی شانس از آسمون افتاد رو زمین / به من رسید و پرسید 1میلیون میخوا ی یا1دوست خوب؟ من گفتم 1میلیون چون تورو داشتم >>>>همتون دوستای گل منین!!

خدا وصیت منا گوش بده نامما بخون
شاید دیگه من نباشم مواظب عشقم بمون
میسپارمش بهت میرم تموم تار و پودما
یوقت نیاد برنجونیش کسل کنی وجودما
خدا یوقت کسی نیاد بدزده قلب سادش و
کسی نیاد تو زندگیش بشینه زیر سایش و
بهش بگه دوسش داره
خیلی بده زمونمون
خدا سپردمش بهت
مواظب عشقم بمون 

غربت دیرینه ام را با تو قسمت می کنم، تا ابد با درد و رنج خویش خلوت می کنم، رفتی و با رفتنت کاخ دلم ویرانه شد، من در این ویرانه احساس غربت می کنم...  

تو زندگی بعضی چیزها بزرگ، بعضی چیزها کوچک، بعضی چیزها ساده و بعضی چیزها مهم هستند.بزرگ مثل عشق، کوچک مثل غم، ساده مثل من، مهم مثل تو...  

خیلی سخته خط قرمز دور آدما کشیدن، مخصوصا اگه اون آدما یه زمانی یه خونه ای حوالی دلت داشته باشند که دیگه الان کسی توش نیست...  

ای مهربانم، از این پس هر شب سراغت را از ماه میگیرم و هر روز به خورشید می سپارمت تا مبادا به سایه غم گرفتار شوی...  

خدا رو دوست دارم چون *آی دیش* همیشه روشنه خدا رو دوست دارم چون به همه *پی ام ها* جواب میده خدا رو دوست دارم چون حرفای آدم رو *سند تو آل* نمی کنه خدا رو دوست دارم چون هیچ کسی رو *ایگنور* نمی کنه خدایا به داده و نداده و گرفته ات شکر؛ که داده ات نعمت است، نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان ان شاالله همه ی شما دلتون آنلاین باشه...............واسه ی کسانی که دوستشان دارید   

تا برایم از عشق مینویسی آماده جان سپردن به تو میشوم, و آنچه چشم من, از ستاره اشک دارد تقدیم تو میگردد. من گاهی مثل یک لبخند غریب هستم, و از تو تنها یک یادگار نزد خود دارم و آن نیز عشق است. من مانند برگ زرد پائیز هستم که با محبت و عشق تو جانی بهاری میابم. تو بهار من هستی و من در کتاب روزگار یک کلمه را جستجو میکنم و آن این است: عشق  

تقدیم به انکه دارمش دوستتقدیم به انکه قلبم از اوستاگر مهتاب از تن برکند پوست

جدا هرگز نگردد یادم از اوست  

کاش می دانستیم زندگی کوتاست کاش از ثانیه های زندگی لذت می بردیم کاش قلبی رو برای شکستن انتخاب نمی کردیم کاش همه را دوست داشتیم کاش معنی صداقت را ما هم می فهمیدیم کاش هیچ کودک فقیری دیگر خواب نان تازه وداغ را نمی دید کاش دلهایمان دریایی می شد کاش میفهمیدیم زندگی زیباست و لذت می بردیم تا نهایت کاش میدانستیم که ما نمی دانیم فردا برایمان چه اتفاقی می افتد کاش بهانه ای برای ناراحت کردن دلهای زخم خورده نبود