غرور شکسته

غرور شکسته

اگر سر به سینه ام بگذار خواهی شنید صدای قلبی را که روزی خون سرخ عشق از آن فوران می کرد.

صدای قلبی را که تک تگ ضربانش در امید دیدار دوباره می تپید.

اما امروز آن قلب با کوچک ترین تلنگری خواهد مرد وضربانش به دنبال تیک تیک ساعت می دوند تا روزی سنگینی

سرد خاک را بر پیکر بی جانش احساس کند.

ان پیکری که هیچ کس به غرورش احترام نگذاشت.

ان پیکری کهروزی نام تو را در تمام وجودش فریاد زد.توان را نشنیدی.

چه کس خراب کرد کلبه آرزوهایم را؟وشکست غروری را که وجودش را در نگا ههای سرد تو خشکاندم.

وچه کوتاه بود همسفر تو بودن در جاده های سرنوشت!