می سوزم و می سوزم ، با زخم تو می سازم 

 
با هر غزل چشمت من قافیه می بازم
 

پیش از تو فقط شعرم معراج غرورم بود 

 
ای از همه بالاتر ! اینک به تو می نازم 

 
این سفره ی خالی را ، تو نان غزل دادی 

 
ای پر برکت گندم ! من از تو می آغازم 

 
من اهل زمین بودم ، فواره نشین بودی
 

با دست تو پیدا شد بال همه پروازم 

 
از شبنم هر لاله ، اسب و کوزه پر کردم 

 
با عشق تو را دیدن ، تا اوج تو می تازم 

 
هی های مرا بشنو ، اسب و من و دل خسته 

 
من چاوش بی خویشم ، با هق هق آوازم 

 
راه سفر عاشق از گردنه بندان پر 

 
نا مردم اگر ازخون ، این باج نپردازم !  

 

فرستنده:$$لیـــــــلی عــــــــــــــاشق$$