عاشقِ شکست خورده

از یک عاشقِ شکست خورده پرسیدم:                               

بزرگ ترین اشتباه؟                                          

گفت: عاشق شدن...                                            

گفتم: بزرگ ترین شکست؟                                           

گفت: شکستِ عشق...

گفتم: بزرگ ترین درد؟

گفت: از چشمِ معشوق افتادن...

گفتم: بزرگ ترین غصه؟

گفت: یک روز چشم های معشوق رو ندیدن...

گفتم: بزرگ ترین ماتم؟

گفت: در عزای معشوق نشستن...

گفتم: قشنگ ترین عشق؟

گفت: شیرین و فرهاد...

گفتم: زیباترین لحظه؟

گفت: در کنارِ معشوق بودن...

گفتم: بزرگ ترین رویا؟

گفت: به معشوق رسیدن...

پرسیدم: بزرگ ترین آرزوت؟

اشک توی چشماش حلقه زد و با نگاهی سرد گفت:

مرگ....

فرق بین دخترها و پسرها

فرق بین پسرها ودختر ها 

سلام بازم محمدهستم - امروز اومدم براتون فرق بین دختر ها وپسر ها رو بگم - چرا تو ذهن ما اینجور تدایی شده که دخترها همه مظلوم هستن وپسر ها همه گناه کار - اگه یه جا یه پسر و دختری رو با هم بگیرن فکر می کنین مردم چی می گن؟ می گن دختره مظلوم دیدی اقفالش کردن پسر چشم سفید رو دیدی ؟ وای وای وای - چرا همهشه این پسر ها هستند که باید جستجو کننده باشند و دختر ها یافت شونده ما پسرها بیشتر عمر مون تو جستجو هستیم حالا تو خیابون ها شده تا کلاس های زبان انگلیسی تا سر کلاس دانشگاه - تا حالا شده یه دختر بیاد جلو و بگه از شما خوشش میاد نه !! خوب معلومه نه ؟ چون همیشه دختر ها مظهر زیبایی و وقار هستند . آره این درسته اما دیگه این تو کشور ما زیاد از حد شده -البته بماند که شهر های بالا مثل اصفهان و تهران این موضوع رو فهمیدن و دست به کار شدن و تو فکر راه حل هستند -یه پسر رو می بینی تو بوکان که اینقدر 3 هست که همه پسر و دختر ها می شناسنش یکی رو می بینی (مثل ما ) اگه به یکی بگم ایستگاه 6 می شینیم میگه ! اها تو کوچه علیرضا بهوندی اینا ! این دختر ها رو می بینی هیچ کدم قدر نمی دودن نمی دونن که دل پسر ها چقدر حساسه خداییش اگه یه دختر اگه غریبه هم باشه تو خیابون از ما پسر ها چیزی بخواد حتی جون هم شده !! حاضریم با کمال میل انجام بدیم چون می ترسیم ! از چی؟ از اینکه مبادا خانوم خانوما ناراحت بشه و حسرت یه عمر تنهایی به دل ما بمونه - این قضیه همه جا حتی تو اینترنت هم صدق می کنه می گین چطور؟ شما دقت کنید یه وبلاگ مثل وبلاگ یلدا و رها خانوم که خاطره می نویسن چقدر بازدید داره ! حالا اگه اینا پسر بودن فکر نکنم 5 تا بازدید کننده هم داشته باشه ! آخه خاطرات بی مزه 2 تا دختر به چه درد پسر هایی مثل ما می خوره ؟ آیا این نسیت که ما پسرها دوست داریم با خوندن خاطرات دختر ها خودمون رو به اونا نزدیک کنیم و شاید از اونا اطلاعاتی کسب کنیم و شاید با گزاشتن نظر و تعریف از اونا به قولی خودمون رو جول کنیم شاید با زره ای توجه رو به رو شویم ! آری شما دختر خانوم اگه داری تو خیابون راه می ری می بینی عده ای پسر به شما متلک می ندازن (تیکه) این برای این است که اینجور پسر ها نحوه ایجاد ارتباط رو بلد نیست و امید دارن با همان متلک شما را به خودشون علاقه مند کنند و بدونید که هیچ پسری بیکار نیست سر ایستگاه ها و خیابون ها پاتوق بزنه ؟ ! این فقط امیدی است که هر پسری در دل خودش داره که شاید روزی عشق زندگی خودش رو پیدا کنه همین !! پسر ها انواع متفاوتی دارن بعضی ها اونقدر رو دارن که تو خیابون با شما صحبت کنند و در بعضی از آنان که نحوه ارتباط رو بلد نیست به شما تنه بزنن و تیکه بندازن و بعضی دیگر که فقط با دیدن شما رویای بودن با شما را در ذهنشون پرورش می دن و بدونید هیچ پسری نیست در دنیا که دل نداشته باشه همشون اسیر و تلسم شده دست شمان پس قدرشون رو بدونید .!! شاید روزی برسه که پسر ها ما هم این روش رو کنار بزارن و روزی با دیدن شما حتی نگاهی بیش به شما نندازن اونوقت شما باید پاشید برید دانشگاه آزاد رشته روانپزشکی !! دنبال شوهر آره عزیر بیدار شو که فردا دیره ......

دوستی ...

شب و روزم گذشت به هزار آرزو
نه رسیدم به خویش، نه رسیدم به او

نه سلامم سلام، نه قیامم قیام
نه نمازم نماز، نه وضویم وضو

دل اگر نشکند به چه ارزد نماز
نه بریز اشک چشم، نه ببر آبرو

نه به جانم شرر، نه به حالم نظر
نه یکی حسب‌حال، نه یکی گفت‌وگو

نه به خود آمدم، نه ز خود می‌روم
نه شدم سربلند، نه شدم سرفرو

همه جا زمزمه است، همه جا همهمه است
همه جا «لاشریک... »،  همه جا  «وحده... »

نبرد غیر اشک، دل ما را به راه
نکند غیر آه، دل ما را رفو

نشوی تا حزین هله با مِی نشین
هله سر کن غزل، هله تر کن گلو

به سر آمد اجل، نسرودم غزل
همه‌اش هوی و های، همه‌اش های و هو

هله امشب ببر به حبیبم خبر
که غمش مال من، که دلم  مال او

هله از جانِ جان، چه نوشتی؟ بخوان !
هله گوش گران! چه شنیدی؟ بگو !

بِبَریدم به دوش، به کوی می‌فروش
که شرابم شراب، که سبویم سبو

عشق من ...

میخوام روی حرفم هنوز ایستاده باشم

بذا دوستت دارم رو هزار بار گفته باشم

بخوای تا قیامت می گم دوستت دارم رو

بهونه ای نمی خوام به دستت داده باشم

ما که گفتیم هزار بار تو یک بار هم نگفتی

ولی نزدیکه اون روز که به دامم بیفتی

عشق ممنوع

یه دوبیتی گفتم نمی دونم قشنگه یا نه براتون میذارم نظر بذارید

تن

وقتی بارون می زنه چشمامو نمدار می کنه

وقتی غصه می زنه بغضمو بیدار می کنه

وقتی تنها می شم و با خاطره سر می کنم

می زنم بال نوشته هامو پرپر می کنم

وقتی با قلم میام رو زندگیم خط می کشم

یعنی ای خدا نذار عاشق بشم عاشق بشم

 

خدا کنه از آسمون بارون حسرت نباره

اینم یه شعر از خودم بخونید و نظر بدین ممنون

عشق وهوس 2

عشق وهوس 2 کودکی کنجکاو میپرسید: ایها الناس عشق یعنی چه؟ دختری گفت: اولش رویا آخرش بازی است و بازیچه مادرش گفت: عشق یعنی رنج پینه و زخم و تاول کف دست پدرش گفت: بچه ساکت باش بی ادب! این به تو نیامده است رهروی گفت: کوچه ای بن بست سالکی گفت: راه پر خم و پیچ در کلاس سخن معلم گفت: عین و شین است و قاف، دیگر هیچ دلبری گفت: شوخی لوسی است تاجری گفت: عشق کیلو چند؟ مفلسی گفت: عشق پر کردن شکم خالی زن و فرزند شاعری گفت: یک کمی احساس مثل احساس گل به پروانه عاشقی گفت: خانمان سوز است بار سنگین عشق بر شانه شیخ گفتا:گناه بی بخشش واعظی گفت: واژه بی معناست زاهدی گفت: طوق شیطان است محتسب گفت: منکر عظما ست قاضی شهر عشق را فرمود حد هشتاد تازیانه به پشت جاهلی گفت: عشق را عشق است پهلوان گفت: جنگ آهن و مشت رهگذر گفت: طبل تو خالی است یعنی آهنگ آن ز دور خوش است دیگری گفت: از آن بپرهیزید یعنی از دور کن بر آتش دست چون که بالا گرفت بحث و جدل توی آن قیل و قال من دیدم طفل معصوم با خودش می گفت: من فقط یک سوال پرسیدم! یک روز آموزگار از دانش‌آموزانی که در کلاس بودند پرسید: آیا می‌توانید راهی غیر تکراری برای ابراز عشق، بیان کنید؟ برخی از دانش آموزان گفتند: با بخشیدن، عشقشان را معنا می‌کنند. برخی؛ دادن گل و هدیه و برخی؛ حرف‌های دلنشین را، راه بیان عشق عنوان کردند. شماری دیگر هم گفتند: با هم بودن در تحمل رنج‌ها و لذت بردن از خوشبختی را، راه بیان عشق می‌دانند. در آن بین، پسری برخاست و پیش از این که شیوه دلخواه خود را برای ابراز عشق بیان کند، داستان کوتاهی تعریف کرد. یک روز زن و شوهر جوانی که هر دو زیست شناس بودند، طبق معمول برای تحقیق به جنگل رفتند. آنان وقتی به بالای تپّه رسیدند درجا میخکوب شدند. یک قلاده ببر بزرگ، جلوی زن و شوهر ایستاده و به آنان خیره شده بود. شوهر، تفنگ شکاری به همراه نداشت و دیگر راهی برای فرار نبود. رنگ صورت زن و شوهر پریده بود و در مقابل ببر، جرات کوچک‌ترین حرکتی نداشتند. ببر، آرام به طرف آنان حرکت کرد. همان لحظه، مرد زیست شناس فریاد زنان فرار کرد و همسرش را تنها گذاشت. بلافاصله ببر به سمت شوهر دوید و چند دقیقه بعد ضجه‌های مرد جوان به گوش زن رسید. ببر رفت و زن زنده ماند. داستان به اینجا که رسید دانش آموزان شروع کردند به محکوم کردن آن مرد. راوی اما پرسید: آیا می‌دانید آن مرد در لحظه‌های آخر زندگی‌اش چه فریاد می‌زد؟ بچه ها حدس زدند حتما از همسرش معذرت خواسته که او را تنها گذاشته است! راوی جواب داد: نه، آخرین حرف مرد این بود که، عزیزم، تو بهترین مونسم بودی. از پسرمان خوب مواظبت کن و به او بگو پدرت همیشه عاشقت بود. قطره‌های بلورین اشک، صورت راوی را خیس کرده بود که ادامه داد: همه زیست شناسان می دانند که ببر فقط به کسی حمله می‌کند که حرکتی انجام می‌دهد و یا فرار می‌کند. پدر من در آن لحظه وحشتناک، با فدا کردن جانش، پیش‌مرگ مادرم شد و او را نجات داد. دختر کنجکاو و عشق +نوشته شده توسط محمد در تیر 1388 لینک ثابت ارسال نظرات +نوشته شده توسط محمد در تیر 1388 لینک ثابت ارسال نظرات ای کاش می شد ستاره ها راچید و با دست لمسشان کرد ای کاش می شد دل ها را به هم نزدیک کرد و ای کاش می شد فاصله هارا کم کرد در فراز های زندگی صبورانه قدم برداشت، ای کاش می شد با دل هل زندگی کرد، ای کاش می شد بی انکه اشکی ریخت زندگی کرد ای کاش می شد مرگ را از خدا هدیه گرفت، ای کاش تسکین دهنده قلبها همیشه با ما بود، ای کاش می شد محبت ها را با مهربانی و دوستی و محبت پاسخ داد و ای کاش می شد بدی ها را نادیده گرفت و خوبی هایش را نظاره کرد، ای کاش می شد من؛من بودم تنها در رویای زندگیم، ای کاش می شد مسافری بودم که وقت اراده بر می گشتم، ای کاش ذره ای دلم اسوده بود، ای کاش اشک هایم قابل تجمع بود، ای کاش شکستن دل ها را کسی لمس نمی کرد، ای کاش من برای هر کسی پیش قدم در سختی ها بودم، ای کاش من؛تنهای،تنها برای خودم بودم. ای کاش من در عدالت زندگی می کردم +نوشته شده توسط محمد در تیر 1388 لینک ثابت ارسال نظرات شراب می نوشند صـــوفیان میخــــانه به دورشمع کوشــند عاشقــــان دیوانه ساقیا زان شــراب مارا بده جــــــامی شرط بیـع بود باتاجران ، بیعــــــــانه جرعه ای گـربنوشی زان شــــــــراب مرده زنده کند جمله ساقی پیمـــــــانه چومرغی پرکشی به سوی آشیـــــانه پروازکنی چوماهی درآسمان شبـــــانه سرابی بیش نیست این دنیای فــــــانی محمد ،کوش تاجامی گیری زساقی میخانه کودکی کنجکاو میپرسید: ایها الناس عشق یعنی چه؟ دختری گفت: اولش رویا آخرش بازی است و بازیچه مادرش گفت: عشق یعنی رنج پینه و زخم و تاول کف دست پدرش گفت: بچه ساکت باش بی ادب! این به تو نیامده است رهروی گفت: کوچه ای بن بست سالکی گفت: راه پر خم و پیچ در کلاس سخن معلم گفت: عین و شین است و قاف، دیگر هیچ دلبری گفت: شوخی لوسی است تاجری گفت: عشق کیلو چند؟ مفلسی گفت: عشق پر کردن شکم خالی زن و فرزند شاعری گفت: یک کمی احساس مثل احساس گل به پروانه عاشقی گفت: خانمان سوز است بار سنگین عشق بر شانه شیخ گفتا:گناه بی بخشش واعظی گفت: واژه بی معناست زاهدی گفت: طوق شیطان است محتسب گفت: منکر عظما ست قاضی شهر عشق را فرمود حد هشتاد تازیانه به پشت جاهلی گفت: عشق را عشق است پهلوان گفت: جنگ آهن و مشت رهگذر گفت: طبل تو خالی است یعنی آهنگ آن ز دور خوش است دیگری گفت: از آن بپرهیزید یعنی از دور کن بر آتش دست چون که بالا گرفت بحث و جدل توی آن قیل و قال من دیدم طفل معصوم با خودش می گفت: من فقط یک سوال پرسیدم! وقتی همه دور و برت هستند. ولی کسی به فکر تو نیست. وقتی همه هستند ولی با تو نیستند. وقتی همه را داری ولی باز هم تنهایی. وقتی کسی یاریت نمی کند. وقتی کسی باری از روی دوشت بر نمی دارد انگار که کسی را نداری فرقی نمی کنی تو با یک غریبه فرقی نمی کنی با یک تنها کودکی کنجکاو میپرسید: ایها الناس عشق یعنی چه؟ دختری گفت: اولش رویا آخرش بازی است و بازیچه مادرش گفت: عشق یعنی رنج پینه و زخم و تاول کف دست پدرش گفت: بچه ساکت باش بی ادب! این به تو نیامده است رهروی گفت: کوچه ای بن بست سالکی گفت: راه پر خم و پیچ در کلاس سخن معلم گفت: عین و شین است و قاف، دیگر هیچ دلبری گفت: شوخی لوسی است تاجری گفت: عشق کیلو چند؟ مفلسی گفت: عشق پر کردن شکم خالی زن و فرزند شاعری گفت: یک کمی احساس مثل احساس گل به پروانه عاشقی گفت: خانمان سوز است بار سنگین عشق بر شانه شیخ گفتا:گناه بی بخشش واعظی گفت: واژه بی معناست زاهدی گفت: طوق شیطان است محتسب گفت: منکر عظما ست قاضی شهر عشق را فرموداد تازیانه به پشت دم!