آسمونو غم گرفته

آسمونو غم گرفته بعد پرواز نگاهت، از همون روزی که رفتی دیده ام مونده به راهت

جز وفا از من چه دیدی که از عشقم بریدی، خط باطل بر عبور از مرز خوشبختی کشیدی

ای که تقدیر دلم رو از سیاهی ها گرفتی، باورم نمیشه هرگز،‌ از گذشته ها گذشتی

بیا از غبار جاده که دلم خیلی گرفته، توی هر گوشه قلبم غزلی از غم نهفته

این امید ناامیده، اون که از خود بریده، زجر تلخ انتظار رو به یک نگاه خریده

باز امیدم به تو بسته ای سپهر آسمانی، باز سر کن نغمه ای رو از دیار هم صدایی