دل من ..

                   

  دلم از دست دلم

داد از این دل من که بسوزد چون شمع

گه به ناکامی دوست گه به حال دشمن

گاه چون شعله برافروخته دل

گاه چون لاله دلش سوخته دل

گاه چون ابر گرفته ست دلم

گه چو دین میرود از دست دلم

گه چو دریاست که اندر دل آن سخت طوفان بر پاست.

گاه چون کهنه اجاقی دم سرد جای خاکستر هاست دلم.

گاه آرام چون طفلی در خواب

گه خروشنده چنان جیحون است

گاه همرنگ شفق

آری آری خون است.

دلم از دست دلم........