نامه

نامه ...

نامه... نامه ی تو چقدر زیبا بود نامه ی تو چقدر زیبا بود هر خطش را سه مرطبه خواندم بعد آنرا به روی یک دفتر تا نخورده قشنگ چسباندم نامه ی تو چقدرخوشبو بود بوی گلهای رازقی می داد حرفهایت هنوزهم طعم عطر پاییز عاشقی میداد گفته بودی عجیب دلتنگی دل من هم برای تو تنگ است پیش من هم غروب غمگین است پیش من هم طلوع کم رنگ است خوشم آمد چقدر دانایی خوشم آمد چقدر دانایی حالی از حال من نپرسیدی ولی از پشت قاب دلتنگی زردیم را چه زود فهمیدی یاس زرد دو خانه آنورتر داشت دیشب تو را دعا میکرد تشنه بود و نبودی و او داشت التماس پرنده ها میکرد گفته بودی ز غیبت باران باز هم درد مشترک داری تا بخواهی شقایق تشنه گل سرخ پر از ترک داری دوریت کار دست من داده فاصله که میان ما کم نیست هیچکس روزگار و اقبالش مثل ما بی نشان و مبهم نیست فکرت اینجا میان گلدان است جلوی چشم آرزوهایم تو خودت را به جای من بگذار تو خودت را به جای من بگذار تو دلت سوخت من چه تنهایم سالها میشود که با عکست توی این شهر زندگی کردم با یکی دو تماس کوتاهت ماهها رفع تشنگی کردم ولی آخر چقدر بنشینم نامه ای حرف روشنی چیزی گل خشکی میان این کاغذ که به آن وعده ای بیاویزی بنویس از خودت از این نامه دو سه خط مختصر فقط فهرست فقط اینبار خواهشی دارم عکس تازه برای من بفرست بنویس از خودت از این نامه دو سه خط مختصر فقط فهرست فقط اینبار خواهشی دارم عکس تازه برای من بفرست

---

بازم نیومدی...

بازم نیومدی...عاشق و مجنونت شدم ناخوانده مهمونت شدم کلی پریشونت شدم اما بازم نیومدی قهوه فنجونت شدم شمعه تو شمعدونت شدم خاکه تو گلدونت شدم اما بازم نیومدی برفه زمستونت شدم رسوا و حیرونت شدم چیک چیکه ناودونت شدم اما بازم نیومدی آفتاب و بارونت شدم اشکای لرزونت شدم عطره گلابدونت شدم اما بازم نیومدی ماهه تو ایونت شدم خراب و ویرونت شدم گله گلستونت شدم اما بازم نیومدی سه ماه تابستونت شدم الوند و کارونت شدم دشتای ایرونت شدم اما بازم نیومدی دنا و هامونت شدم نزدیکتر از جونت شدم رگت شدم خونت شدم اما بازم نیومدی خادم و دربونت شدم اسیره زندونت شدم گلابه کاشونت شدم اما بازم نیومدی یه جوری مدیونت شدم سنگه خیابونت شدم راهیه میدونت شدم اما بازم نیومدی تو سختی آسونت شدم تو دردا درمونت شدم ناجیه پنهونت شدم اما بازم نیومدی لباس و سامونت شدم سارقه ایمونت شدم چشمای گریونت شدم اما بازم نیومدی لبای خندونت شدم گشنه شدی نونت شدم آبه فراونت شدم اما بازم نیومدی همیشه ممنونت شدم من نی چوپونت شدم آب تو بیابونت شدم اما بازم نیومدی شعرایه ارزونت شدم عمری غزل خونت شدم تسلیمه قانونت شدم اما بازم نیومدی گشنه مژگونت شدم هلاکه چشمونت شدم رفتم و قربونت شدم اما بازم نیومدی...

---

بارون

همه بغضشون گرفته چرا بارون نمیاد!؟
لیلی مرد از غم دوری چرا مجنون نمیاد!؟
روی ماهش کجا پنهون شده رفته کجا!؟
چرا از اونور ابرا دیگه بیرون نمیاد!؟
نیتت رو واسه فال قهوه کردم ولی حیف
عکس اون چشمای قشنگ توی فنجون نمیاد
من و کشتی تو با این خنجر دوریت عجبه
چرا از این دله دیونه یه کم خون نمیاد!؟
مگه تو بیخبری موم رو پریشون میکنم
دل تو واسه مویه پریشون نمیاد
دل تو ازبس سفید و لطیفه مثل برف
از خجالت تو برفی تو زمستون نمیاد
تو دلم فقط یه بار مهمونی بود تو اومدی
درا رو بستم از اون وقت دیگه مهمون نمیاد
صدایه بارون قشنگه به شیشه که میخوره
اما با غم نجیب روی ناودون نمیاد
دو سه بار واسط نوشتم مثه آیینه میمونی
تو یه بار جواب ندادی چرا شمعدون نمیاد
عمریه اسیرتم اسیر اون چشمای ناز
یه ملاقاتی واسم یه بار تو زندون نمیاد
نمیگه کسی واسه مرمتش فکری کنیم
هیچکسی سراغ این کلبه ویرون نمیاد
زندگی بزیه شطرنج و من منتظرم
طرف مقابلم ولی به میدون نمیاد
گاهی وقتها اینقدر آب و هوام ابری میشه
که قد اشکای من از رود کارون نمیاد
گاهی وقتا با خودم میگم شای میخواد ذوق بکنم
اما معلومه نخواد بیاد که پنهون نمیاد
اونکه برای دیدنش ستاره میچینی اهل نازه
پس با یه خواهش آسون نمیاد
تو نامه آخری کلی دلیل اورده بود
مثلا چون تشنه اند یاسایه تو گلدون نمیاد
لااقل کاش راستشو برای من نوشته بود
کاش واسم نوشته بود به خاطر اون نمیاد

---

یادته

روزای خیلی طلایی یادته؟ روزای خیلی طلایی یادته؟ روز ترس از جدایی، یادته؟ روز تمرین اشاره یادته؟ شب چیدن ستاره یادته؟ شعرای کتاب درسی یادته؟ یادته گفتی می ترسی ،یادته؟ عکسمون تو قاب عکس و ، یادته؟ بله بدون مکث و یادته؟ دستمون تو دست هم بود یادته؟ غصه هامون کم کم بود، یادته؟ چشم نازت مال من بود یادته؟ دیدن من غدغن بود یادته؟ روزگار قهر و آشتی یادته؟ هیج کس و جز من نداشتی ، یادته؟ رویاهای آسمونی ،یادته؟ قول دادی پیشم بمونی، یادته؟ روزای بی غم و غصه یادته؟ ببینم اول قصه یادته؟ عصر ابراز علاقه یادته؟ خبر خوش کلاغه ،یادته دست گرمت تو زمستون یادته؟ شونه من زیر بارون یادته؟ واسه خنده اجازه یادته؟ اونا که می گفتی رازه ؛ یادته؟ یادته فال های حافظ تو حیاط ؟ یادته قسم جون شاخه نبات؟ گل سرخا رو نچیدیم یادته؟ یه روزی هم و ندیدیم ؛ یادته؟ حرفامون سر صداقت یادته؟ تو ، تو مجازات خیانت ، یادته؟ پنهونی سر قرارا ، یادته؟ تأخیرات توی بهارا یادته؟ گوش ندادیم به نصیحت، یادته؟ گشتنت دنبال فرصت یادته؟ دستات و میخوام بگیرم یادته؟ راستی تو ، بی تو می میرم یادته؟ دونه دادن به کبوتر یادته؟ خاطرات توی دفتر یادته؟ فال با نیت رسیدن یادته؟ طعم قهوه رو چشیدن یادته؟ واسه فال قهوه رو خوردن یادته؟ روزی صد بار بی تو مردن ، یادته؟ یادته دعا، یادته دعای زیر طاقیا ؟ کنار بوته های عقاقیا ؟ زیر اون درخت گیلاس، یادته؟ با دوتا شاخه گل یاس؛ یادته؟ یادته گفتن راز ،به قاصدک ؟ یادته، چه قدر به هم گفتیم، کمک ؟ فکر بودن توی قایق یادته؟ تو به من گفتی شقایق، یادته؟ پیش هم بودیم نذاشتن، یادته؟ اونا ما رو دوست نداشتن ،یادته؟ نامه بدون امضاء یادته؟ اسم مستعار رویا ، یادته؟ طرح اون انگشتر من یادته؟ پاسخ مختصر من یادته؟ فال حافظ شب یلدا ، یادته؟ اسمم و گذاشتی شیدا یادته؟ چیزی خواستیم از خدامون یادته؟ مستجاب نشد دعامون، یادته؟ چشمون زدن حسودا یادته؟ چشامون شد مثل رودا ، یادته؟ گفتی ما باید جداشیم یادته؟ گفتی ما باید جداشیم یادته؟ گفتی باید بی وفاشیم ، یادته؟ یه دفه ازم بریدی ؛ یادته؟ خط رو اسم من کشیدی ؛یادته؟ گفتی عشق تو هوس بود یادته؟ گفتی خوب بود ولی، بس بود یادته؟ حلقه من دست تو دیدم؛ یادته؟ حلقه من دست تو دیدم یادته؟ کلی سرزنش شنیدم ؛ یادته؟ چشم من به چشمت افتاد یادته؟کاری که دست دلم داد ؛ یادته؟ حالا اومدم، همون جا وایسادم؛ حالا اومدم همون جا وایسادم که تقاضای تو رو جواب دادم دراوردم از دسم انگشتر و، جا گذاشتمش همونجا ، دفتر و اما قول دادم به قلبم و خدا، دیگه دل ندم به عشق آدما حیف شعری که نوشتم یادته ؛ شعر من بدم باشه، زیادته، حیف شعری که نوشتم یادته شعر من بده ولی، زیادته ...

---

یا تو یا هیچ کس

عطر زرد گل یاس رو نمی خوام نمره ی بیست کلاسو نمی خوام من فقط واسه چش تو جون می دم عاشقای بی حواسو نمی خوام من تو رو می خوام اونارو نمی خوام نفسم تویی هوارو نمی خوام عشق رو نقطه ی جوشو نمی خوام دوره گرد گل فروشو نمی خوام اونی که چشاش به رنگ عسله مجنون خونه به دوشو نمی خوام من تو رو می خوام اونارو نمی خوام نفسم تویی هوارو نمی خوام من کسی با قد رعنا نمی خوام چشای درشت و گیرا نمی خوام دوس دارم قایق سواری رو ، ولی جز تو از هیچ کسی دریا نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوارو نمی خوام موهای خیلی پریشون نمی خوام آدم زیادی مجنون نمی خوام می دونی چشم منو گرفتی و جز تو هیچی از خدامون نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام چشم شرقی سیاهو نمی خوام صورتای مثل ماهو نمی خوام آخه وقتی تو تو فکر من باشی حق دارم بگم گناهو نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام حرفای نقره ای رنگ رو نمی خوام او دو تا چشم قشنگو نمی خوام حتی اون که بلده شکار کنه صاحب تیر و تفنگو نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام شعرای ساده و تازه نمی خوام اونکه می گه اهل سازه نمی خوام من دلم می خواد تو رو داشته باشم واسه ی اینم اجازه نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام سفر دور جهانو نمی خوام رنگای رنگین کمانو نمی خوام لحظه و ساعت عمر من تویی تو که نیستی من زمانو نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام فالای جور واجور رو نمی خوام نامه های راه دور و نمی خوام واسه چی برم ستاره بچینم ماه من تویی که نور و نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام آذر و خرداد و تیر نمی خوام آدمای سر به زیر نمی خوام من خودم تو چشم تو زندونیم حق دارم بگم ، اسیرو نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام حرف خیلی عاشقونه نمی خوام دل رسوا و دیوونه نمی خوام یا تو ، یا هیچکس دیگه به خدا خدا هم خودش می دونه ،‌نمی خوام خرداد و اردی بهشت و نمی خوام بی تو من این سرنوشتو نمی خوام یکی پرسید اگه آخرش نشه حتی این خیال زشتو نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام بی تو چیزی از این عالم نمی خوام تو فرشته ای من آدم نمی خوام می دونی خیلی زیادی واسه من همیشه عادتمه ،‌کم نمی خوام من تو رو می خوام اونا رو نمی خوام نفسم تویی هوا رو نمی خوام من و باش شعر و نوشتم واسه کی تویی که گفتی شما رو نمی خوام

می دونم

                        زندگی پر از سواله می دونم

                                                                    رسیدن به تو خیاله می دونم

                        تو میگی یه روزی مال من میشی

                                                                      اما موندنت محاله می دونم

                        تو میگی شبا دعامون می کنی

                                                              چشمه ی چشات زلاله می دونم

                        توی آسمون سرنوشت ما

                                                                       ماه کاملم هلاله می دونم

                        تو میگی پرنده شیم بریم هوا

                                                                  غصه ی ما دو تا باله می دونم

                        چشم من پر از غم نبودنت

                                                                       دل تو پر  از ملاله می دونم

                        طاقتم دیگه داره تموم می شه

                                                                     صبر تو رو به زواله می دونم

                        اون درخت سیب آرزوهامون

                                                                     پر میوه های کاله می دونم

                        آره میری و نمی پرسی که این

                                                             دل عاشق در چه حاله می دونم

                                                              حدس

                                       و حدس میزنم شبی مرا جواب می کنی

                                          و قصر کوچک دل مرا خراب می کنی

                                       سر قرار عاشقی همیشه دیر کرده ای

                                        ولی برای رفتنت عجب شتاب می کنی

                                         من از کنار پنجره تو را نگاه می کنم

                                        و تو به نام دیگری مرا خطاب می کنی

                                      چه ساده در ازای یک نگاه پاک و ماندنی

                                         هزار مرتبه مرا ز خجلت آب می کنی

                                     به خاظر تو من همیشه با همه غریبه ام

                                   تو کمتر از غریبه ای مرا حساب می کنی

                                      و کاش گفته بودی از همان نگاه اولت                                  

                                     که بعد من دوباره دوست انتخاب میکنی

                                                                محبت

              نام تو را آورده ام دارم عبادت می کنم

                                                                 گرد نگاهت گشته ام دارم زیارت می کنم

              دستت به دست دیگری از این گذشته کار من

                                                                 اما نمی دانم چرا دارم حسادت می کنم

              گفتی دلم را بعد از این دست کس دیگر دهم

                                                         شاید تو با خود گفته ای دارم اطاعت می کنم

              رفتم کنار پنجره دیدم تو را . بگذریم

                                                            چیزی ندیدم این چنین دارم رعایت می کنم

              من عاشق چشم توام تو مبتلای دیگری

                                                          دارم به تقدیر خودم چندیست عادت می کنم

              تو التماسم می کنی جوری فراموشت کنم

                                                              با التماس اما تو را به خانه دعوت می کنم

             گغتی محبت کن برو باشد خداحافظ ولی

                                                                رفتم که تو باور کنی دارم محبت می کنم

                                                               خیال

                         دیشب دوباره دیدمت اما خیال بود

                                                                      تو در کنار من بشینی؟..... محال بود

                         هر چه نگاه عاشق من بی نصیب بود

                                                                          چشمان مهربان تو پاک و زلال بود

                         پاییز بود و کوچه ای و تک مسافری

                                                                        با تو چقدر کوچه ی ما بی مثال بود

                         نشنید لحن عاشق من را نگاه تو

                                                                          پرواز چشم های تو محتاج بال بود

                         سیب درخت بی ثمر آرزوی من

                                                                        یک عمر مانده بود ولی کال کال بود

                         گفتم کمی بمان به خدا دوست دارمت

                                                                       گفتی مجال نیست ولیکن مجال بود

                         یک عمر هر چه سهم تو از من نگاه بود

                                                                        سهم من از عبور تو رنج و ملال بود

                        چیزی شبیه جام بلور دلی غریب

                                                                        حالا شکست وای صدای وصال بود

                       شب رفت و ماه گم شد و خوابم حرام شد

                                                                            اما نه با خیال تو بودم حلال بود

                                                                فاصله

                                             گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست

                                             بین من و عشق تو ولی فاصله ای نیست

                                             گفتم که کمی صبر کن و گوش به من  کن

                                             گفتی  که  نه باید برم  حوصله ای  نیست

                                             پرواز  عجب  عادت  خوبیست  ولی   حیف

                                             تو  رفتی  و  دیگر  اثر  از چلچله ای  نیست

                                             گفتی که  کمی فکر  خودم باشم و آن وقت

                                            جز عشق تو در خاطر من مشغله ای نیست

                                            رفتی  تو  خدا  پشت  و  پناهت  به  سلامت

                                              بگذار  بسوزد  دل  من  مساله ای   نیست

این یه شعر تازه از مریم حیدرزاده

                                                           علت تلخ                             

                              دیدی آخرش نموندی

                                                                               منو تا جنون کشوندی

                              دلی که دادمبه دستت

                                                                                 آخرش زدی شکوندی

                             آخراش خوب شده بودی

                                                                                تیتر نامه هامو خوندی

                             اما چون خوندی و رفتی

                                                                                دلمو بیشتر سوزوندی

                                                                 دلت آمد

              تو مثل چشم دریا عاشقی و پاک و بارانی

                                                                     و من یک تکه از دریا ولی نمناک و طوفانی

              به یاد چشمهای تو تفال میزنم امشب

                                                                          ببینم میروی آخر از اینجا یا که میمانی

             تو رو جان همانی که جدایت کرد از چشمم

                                                               همین امشب بیا در کلبه ی سردم به مهمانی

            عجب روز قشنگی بود روز آشناییمان

                                                                   چه شد حالا که از آن انتخاب خود پشیمانی

            همه بردند از خاطر مرا من ماندم و چشمت

                                                                     تو هم رفتی و یادت رفت نام من به آسانی

           چه زود از یاد بردی آن قرار روز اول را

                                                                     همان که قول دادی این پریشان را نرنجانی

          اگر چه رفته ای و بار دیگر بر نمیگردی

                                                               ولی دیوانه ات هستم خودت هم خوب میدانی

          تمام شمعدانیها برایت اشک میریزند

                                                                               دلت آمد دل گلهای باغم را بلرزانی

         و عادت درد سنگینی ست وقتی اوج میگرد

                                                                     به من عادت نکردی طعم حرفم را نمیدانی

        تماشا میکنم این قصه را زیبای من اما

                                                                 خدا را خوش نمی آمد که این دل را بسوزانی

                                                           قصه گو .بگو

               قصه گو .بگو خدا دعامونو شنید یا نه ؟

                                                                اون قناری که بالش شکسته بود .پرید یا نه؟

               قطره ی شبنمی اشکای اون آهو خانم

                                                                 آخرش از پشت بغض کوچیکش چکید یا نه؟

               اون کبوتر که همش دلش می خواس خواب ببینه

                                                        اون چی شد نفهمیدم .که آخرش خواب دید یا نه ؟

               نقاشه آخر واسه نجات اون دختر ناز

                                                                     آخرین برگو روی درختشون کشید یا نه ؟

              عاشقی که عمری بود سر دو راهی مونده بود

                                                                  آخرش از یکی از خاطرخواهاش برید یا نه ؟

              باغبون که از غم غنچه ها خوابش نمی برد

                                                           قصه گو .وقتی که دی شد .آخرش خوابید یا نه ؟

             ابری که همش واسه گل و درختا ناز می کرد

                                                                 آخرش تو سرزمین خشکشون بارید یا نه ؟

             اونجا که خورشید خانوم سالی یه بار سر نمی زد

                                                                 همه دعوتش می کردن آخرش تابید یا نه؟

            دختری که آرزوش بود عروسک داشته باشه

                                                                     مادرش آخر براش عروسکو خرید یا نه ؟

            من خوابم برده و آخراشو یادم نمی یاد

                                                                    آخر قصه کلاغه .به خونش رسید یا نه ؟

                                                    تا قیامت

                           من میگم بهم نگاه کن

                                                               تو میگی که جون فدا کن

                           من میگم چشات قشنگه

                                                                    تو میگی دنیا دو رنگه

                           من میگم دلم اسیره

                                                                 تو میگی که خیلی دیره

                          من میگم چشاتو وا کن

                                                                    تو میگی منو رها کن

                          من میگم قلبمو نشکن

                                                            تو میگی من میشکنم من؟

                          من میگم دلم رو بردی

                                                              تو میگی به من سپردی؟

                         من میگم دلم شکسته است

                                                 تو میگی خوب میشه خسته است

                         من میگم بمون همیشه

                                                                   تو میگی ببین نمشه

                        من میگم تنهام میذاری

                                                                  تو میگی طاقت نداری

                        من میگم تنهایی سخته

                                                             تو میگی این دسته بخته

                        من میگم خدا به همرات

                                                            تو میگی چه تلخه حرفات

                        من میگم که تا قیامت

                                                                      برو زیبا به سلامت

                         من میگم خدا به همرات

                                                            تو میگی چه تلخه حرفات

                         من میگم که تا قیامت

                                                                     برو زیبا به سلامت

                                                   زیر درخت آرزو

                      می خوام یه قصزی بسازم             پنجره هاش آبی باشه

                      من باشم و تو باشی و                    یک شب مهتابی باشه

                      می خوام یه کاری بکنم                  شاید بگی دوسم داری

                      می خوام یک حرفی بزنم                 که دیگه تنهام نزاری

                      می خوام برات از آسمون                   یاسای خوشبو بچینم

                      می خوام شبا عکس تو رو                تو خواب گل ها ببینم

                      کاشکی بدونی چشمات و                به صد تا دنیا نمی دم

                      یه موج گیسوی تو رو                         به صد تا دریا نمی دم

                      کاش تو هوای عاشقی                   همیشه پیشم بمونی

                          از تو کتاب زندگی                          حرفای رنگی بخونی

                     حتی اگه دلت نخواد                          اسم تو . تو قلب منه

                     چهره ی تو یادم میاد                         وقتی که بارون می زنه

                      امشب می وخوام برای تو                    یه فال حافظ بگیرم

                        اگر که خوب درنیومد                          به احترامت بمیرم

                     امشب می خوام رو آسمون               عکس چشات رو بکشم

                            اگر نگاهم نکنی                             ناز نگاتو بکشم

                     می خوام تو رو قسم بدم                    به جون هر چی عاشقه

                    به جون هر چی قلب صاف                        رنگ گل شقایقه

                       یه وقتی که من نبودم                          بی خبر از اینجا نری

                            بدون یه خداحافظی                           پر نزنی تنها بری

                                            وقتی که اینجا بمونی

                                        بارون قشنگ و نم نمه

                                         هوای رفتن که کنی

                                                     مرگ گلای مریمه