بغض

شبها که بغض می کنی دنیا سکوت می کنه  

زمان به صفر می رسه زمین سقوط می کنه 

شبها که بغض می کنی به مرز مرگ می رسم  

به گریه کوچ می کنم ببین چقدر بی کسم  

دریایی از آرامشی من طرحی از خروش رود  

زیباترین شعر جهان چشمای غمگین تو بود  

پشت کدوم ساعت شب درگیر این سفر شدی  

چه دیر به هم رسیدیم و بی وقفه شکل غم شدیم  

تو که به غنچه کردن گلای باغچه دلخوشی  

از عمق خاکستر شب چگونه شعله می کشی  

فرصت بده گریه کنم که بی نهایت عاشقم 

فکره گریز از شب و طوفان این دقایقم  

بگو کجای زندگیم گم شده بودی عشق من 

که خاطرات من همه در تو خلاصه می شدن  

 شبها که بغض می کنی دنیا سکوت می کنه  

زمان به صفر می رسه زمین سقوط می کنه