دوست داشتن همیشه گفتن نیست گاه سکوت است و گاه نگاه ........ غریبه ! این درد مشترک من و توست که گاهی نمی توانیم در چشم های یکدیگر نگاه کنیم

گفتم : مجنونم کفتی : باش

گفتم : مجنون توام لیلی گفتی : باش

گفتم : چاره چیست ؟ گفتی : انتظار

گفتم : چه سخت است؟ گفتی : چه زیباست

گفتم : تا به کی؟ گفتی : تا به آن وقت که چون شمع بسوزی از سر تا به پای

گفتم : افسوس که ندانی در این سوختن بالهای تو هم خواهد سوخت ای پروانه من

مدت هابود که می خواستم رازی را که در سینه دارم به تو بگویم. اما نتوانستم. دوست داشتم هنگامی که از کنارم می گذری این راز را در چشمان عاشقم بخوانی.ولی تو با بی اعتنایی می گذشتی تا اینکه امروز قلم را برداشتم تا از بی مهریت بنویسم. ولی وقتی قلم را از روی کاغذ برداشتم دیدم نوشته ام: "با تمام وجود دوستت دارم