مــــــی روم خـــــــســـــــتــــــــه

می روم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانه خویش

بخدا می برم از شهر شما

دل شوریده و دیوانه خویش

می برم، تا که در آن نقطه دور

شستشویش دهم از رنگ گناه

شستشویش دهم از لکه عشق

زینهمه خواهش بیجا و تباه
 

همه چیز تموم می شه وتنها سه چیز باقی می ماند: 

تجربه و خاطره و گذر عمر