اعتراف می کنم ...

هنـــوز هـــــم شـــب های پاییزی

زیر چشمی به آسمان تاریک نگاه می کنم

و به چراغ های ریزش زل می زنم

شاید تو را میان آنها

دوباره ببینم ،

اعتراف می کنم ...

هنـــوز هـــــم شـــب های پاییزی

بوی تو و نفس هایت را

و تمام خاطراتت را

با تــمام وجـود

داخل ریه هایم می کشم

و بازدم ها را قورت می دهــــم

تا بیرون نرود

نه خاطراتت و نه افکارت ...

اعتراف می کنم ...

اعتراف می کنــــم ...

کـــه هنــــــوز ...

هنوز هم شبهای پاییزی

به تـــــو و بـه نـــگاه تـــو معتـــادم ...

به تو تقدیم میکنم تمام احساسات دورنم را که مشتاقانه تو را طلب میکنند .

 به تو تقدیم میکنم لحظه لحظه های دلتنگی ام را که به وسعت تمام روزهایی

 است که بی تو سرکردم . و به تو تقدیم میکنم عشق را که در تپشهای قلبم و

 دراشتیاق چشمان همیشه منتظرم یافتم .

 این ارزشمندترین هدیه من به توست گوشه ای از قلبت پناهش ده و با

 خورشید مهربانی ات نگهبانش باش. همیشه در خاطرم خواهی ماند .

کسی چه می داند

شاید ، این قدر

همدیگر را دوست نمی داشتیم

اگر از دور به تماشای روح هم نمی نشستیم

کسی چه می داند

اگر آسمان ما را جدا نمی کرد

شاید این قدر

به هم نزدیک نبودیم ! 

آن گاه که چشم بسته

روی طنابی که یک سرش در دست تو بود

بند بازی می کردم

دریافتم که همیشه در عشق ...

مساله اعتماد بوده است میان چشم های بسته من

 و  دست های لرزان تو !!!

گفتند ستاره را نمی توان چید ... و آنان که باور کردند ...

 برای چیدن ستاره ... حتی دستی دراز نکردند ...

 اما باور کن ... که من به سوی زیباترین و دورترین ستاره دست دراز کردم ...

 و هر چند دستانم تهی ماند ... اما چشمانم لبریز ستاره شد .

اعتراف مـــی کنم ...

من همان بارانی ترین عابر کوچه باغ نگاه توام که هر شب مرا به صبح لبخندت میرساندی .

 من همان بارانی ترین شاعر آیه های مهربان چشم توام ،

 که صبح مرا تا معراج رنگین کمان شاپرک ها می بردی .

من همان تا همیشه قصیده گوی ترانه های رنگین توام که ،

 دفترم از بوی تو لبریز عطر اقاقیا بود و تو همان آخرین تکیه گاه الامم .

 همان تنها پناه آخرینم و همان زیبا ترین اتفاق شاعرانه قلبم .

 

آیا می دانید ۵۰٪ جمعیت جهان هیچ گاه در طول حیات خود از تلفن استفاده نکرده اند؟؟؟

و این در حالیست که در تهران روزانه ۲۷ نفر بخاطر آلودگی هوای

 ناشی از آلاینده های سوختی ، جان خود را از دست می دهند .

 

جلسه امتحان عشق 

من مانده ام و یک برگه سفید

و یک بغل تنهایی ودلتنگی

درد دل من در این کاغذ کوچک جا نمیشود !

در این سکوت بغض آلود

قطره کوچکی هوس سرسره بازی می کند !

وبرگه سفید

عاشقانه قطره را به آغوش می کشد

عشق تو نوشتنی نیست ...

در برگه ام کنار آن قطره

یک قلب کوچک میکشم !

وقت تمام شد

برگه ها بالا ... 

ای پسر انصاف

کدام عاشق که جز در وطن معشوق محل گیرد

 و کدام طالب که بی مطلوب راحت جوید .

عاشق صادق را حیات در وصال است و موت در فراق .

 صدرشان از صبر خالی و قلوبشان از اصطبار مقدس .

 از صد هزار جان در گذرند و به کوی جانان شتابند .

فرستنده : شقایق . ب ( از قزوین  

محبوبم :

 اشک هایت را پاک کن !

زیرا عشقی که چشم های ما را گشود و ما را خادم خویش کرد ،  

موهبت صبر و شکیبایی را نیز به ما ارزانی میدارد .

اشک هایت را پاک کن و آرام بگیر ، زیرا ما با عشق میثاق بسته ایم ،

 و برای عشق است که درد جدایی را تاب می آوریم .

ای کاش می دانستی چقدر سخت است ، چقدر دشوار است ،

 هر شب بی آنکه تو در کنارم باشی با یادت بنشینم و

 تو را زمزمه کنم و برایت بنویسم . . .

فرستنده : سعیده ( از بجنورد )

 

برای عشق تمنا کن ولی خار نشو ،  برای عشق قبول کن ولی غرورتت را از دست نده .

 برای عشق گریه کن ولی به کسی نگو ،  برای عشق مثل شمع بسوز ولی نگذار پروانه ببینه .

 برای عشق پیمان ببند ولی پیمان نشکن ، برای عشق جون خودتو بده ولی جون کسی رو نگیر .

 برای عشق وصال کن ولی فرار نکن ،  برای عشق زندگی کن ولی عاشقونه زندگی کن .

 برای عشق بمیر ولی کسی رو نکش ، برای عشق خودت باش ولی خوب باش .

فرستنده : مینو اکبری ( از تهران )

عشق میوه ایست که به نظر خوب می آید ...

 اما تا وقتی که نرسیده آن را گاز نزن

فرستنده : مهشید رجائی ( از مشهد )