غریب

غریب آمده بودم غریب خواهم رفت
نچیده سیب به رویای سیب خواهم رفت

میان بوسه طنابی به دار می بافند
به گونه با گل سرخ فریب خواهم رفت

صدای خواب براحساس شهر می پیچید
وگفت با دل من بی نصیب خواهم رفت

ومرگ سهم تمام حیات حـّوا بود
اسیردست رسوم عجیب خواهم رفت

به شوق باغ پراز یاس های شهرقدیم
ازاین بهاردروغین نجیب خواهم رفت

اگرچه گریه براین شهرجرم زندان داشت
میان همهمه هاعن قریب خواهم رفت

زمان کوچ شد افسوس،دست من خالیست

غریب آمده بودم غریب خواهم رفت

عکس زیبا

صداقت

من از قصه زندگی ام نمی ترسم

من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم.

ای بهار زندگی ام

اکنون که باهایم توان راه رفتن ندارد

برگرد

باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را

باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا

باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده.

بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم

بدان که قلب من هم شکسته

بدان که روحم از همه دردها خسته شده.

این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد.

بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام

اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست

آرزوی مــــــــن

               

آرزوی من اینست
 که دو روز طولانی
 درکنار تو باشم فارغ از پشیمانی
 آرزوی من اینست
 یا شوی فراموشم
 یا که مثل غم هر شب گیرمت در آغوشم 
 
 آرزوی من اینست
 که تو مثل یک سایه
 سر پناه من باشی
 لحظه تر گریه
 
 آرزوی من اینست
 نرم و عاشق و ساده
 همسفر شوی با من در سکوت یک جاده
 آرزوی من اینست
 هستی تو من باشم
 لحظه های هوشیاری مستی تو من باشم
 
 آرزوی من اینست
 تو غزال من باشی
 تک ستاره روشن در خیال من باشی
 آرزوی من اینست
 در شبی پر از رویا
 پیش ماه و تو باشم
 لحظه ای لب دریا
 
 آرزوی من اینست
 از سفر نگویی تو
 تو هم آرزویی کن
 اوج آرزویی تو
 آرزوی من اینست
 مثل لیلی و مجنون
 پیروی کنیم از عشق
 این جنون بی قانون
 آرزوی من اینست
 زیر سقف این دنیا
 من برای تو باشم
 تو برای من تنها