زیبای درد عشق

بیانی از زیبایی و درد عشق  

بی راهه چشم

خدا

نمی دانم خدا را چه حکمت است که احساس عشق پیش از آن که بر زبان جاری گردد یا بر قلم جریان یابد، گویی باید حتما سری به چشم بزند و اشک را جاری سازد.  گاه نیز چشمه به ظاهر کوچک اشک، رود پر شتاب احساس را در خود فرو می بلعد و زبان و قلم دیگر میدانی برای بروز نمی یابند و در این زمان معجون  اشک داغ و داغ دل چنان است که همه هستی انسان را می سوزاند و جان او را در گردابی هولناک به بازی می گیرد تا آن جا که می پنداری جان به جانان خواهی داد.  

در ساعتی چنین، با احساسی چنان، سرگشته و  حیران، دردمندانه از خدای می خواهم که کسی را به این درد مبتلا نسازد که دردی است بس سنگین. 

جوی خاطره

خدا

در این نیم شب که حتی نسیم هم به خواب رفته است و ستارگان آهسته پلک می زنند که مبادا خورشید بیدار شود، هنوز چشمان من بیدار است و در تنهایی خویش با یاد محبوب آرام تر از لبخند ستارگان، اشک می ریزم و دل را چون آب چشمه ای زلال و بی خروش در جوی خاطره ها جاری می سازم و می روم تا منزل یاد یار. 

آه که تلخ است لحظه های بی تو و چه شیرین است یاد محبوب.

آن کس که عشق دارد

خدا

سخن کوتاه است

آن کس که عشق دارد

از جهان هیچ نخواهد

و آن کس که ندارد

هر چه بدو دهند

هیچ نداده اند

عاشق باقی خواهم ماند

خدا

عاشق باقی خواهم ماند

هر چه در این جهان است آسیب می بیند, پژمرده می شود، زوال می یابد و نابود می شود.

گل هایی که پس از چند روز خشک و چروکیده می شوند، ظرفی که می شکند، تازه هایی که کهنه می شود،خانه هایی که خراب می شود، انسان هایی که پیر می شوند و می میرند و هر آن چه که بوده است و حالا نیست و هست و پس از زمانی نخواهد بود.

و چنین است که خدای متعال می فرماید کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام. همه آن چه زمین بر خود دارد فانی است و وجه خدای است که باقی خواهد ماند.

و در این میان عقیده من بر آن است که عشق نیز وجهی از خداست و باقی است به بقای خداوند و چنین است که زمان مهم نیست؛ هر چه که بگذرد و هر چه که پیش آید عاشق تو باقی خواهم ماند.